خداوند روزه را واجب کرد تا اخلاص خلق را بیازماید. (امیرالمومنین علیه السلام)
میگن این ماه، ماه مهمونی خداست،
میگن درهای بهشت باز شده و درهای جهنم بسته،
میگه شیاطین رو غل و زنجیر کردن،
میگن اولش رحمته، وسطش مغفرت، آخرش آزادی از آتش جهنم!
خیلی حرف های دیگه هم میگن،
ولی یکیش از همه مهمتره!
همونی که اون بالا برات گفتم :
" ... تا اخلاص خلق را بیازماید."
داری امتحان میشی!
امتحان سنجش عیار اخلاص ...
چقدر واقعا برای خدا داری این کار رو میکنی؟!!!
حالا که بیشتر روز رو تشنه و گرسنه ای چقدر از فقرا دستگیری میکنی؟
دیگه الان خودتم مثل اونها درد داری دیگه،
منتها برای تو دوامش تا وقت افطاره ولی برای اون بیچاره ...
حالا که درهای جهنم بسته شده،
حالا که شیاطین در غل و زنجیرن،
حالا دیگه چطوری میخوای بری تو آتیش جهنم؟!
نکنه نفس اماره ات ...
تا قبل این ناله میکردی که چرا دل خدا برات به رحم نمیاد!
اشک میریختی که خدایا چرا منو نمیبخشی!
ضجه میزدی که نکنه تو آتیش جهنم بندازدت!
حالا همه اینا رو توی این ماه داره بهت میده،
نه فقط به تو ها،
به همه داره میده،
گناهکار و بیگناه،
مومن و مسلمون!
شرطش فقط روزه دار بودنه،
و البته بنده بودن و ...
حالا دیگه هیچ بهونه ای نداری!
اگر دوازده ماه سال برای هر خطای ریز و درشتیت میتونستی برای خدا بهونه تراشی کنی،
الان دیگه حجت برات تموم شده و همه چیز فراهم، که این یک ماه رو نتونی بهونه بیاری،
که دیگه این ماه بهونه ای برای گناه کردن نداشته باشی ...
چقدر حواست رو جمع این ماه کردی؟
فکر میکنی آخر این ماه نمره امتحانت چند بشه؟
