ماه هاست از خروشی که در کشورهای اطرافمان به پا خواسته می گذرد و ما همچنان منفعلانه نشسته ایم!
هر روز شاهد تلاش انقلابی اسلام خواهانه مردم هم کیش خود بوده و بی تفاوت از کنارش عبور می کنیم!
گویی گذر سی و سه سال از خروش انقلابی مان گرد فراموشی بر اذهان پاشیده و فراموش کرده ایم که برای چه انقلاب نموده و خون ها فدا کرده ایم.
مگر ما نبودیم که پس از انقلاب مان محافلمان را با دعای "خدایا! خدایا! تا انقلاب مهدی از نهضت خمینی محافظت بفرما، رزمندگان اسلام نصرت عطا بفرما" به پایان می رساندیم؟
آیا معنای این شعار جز تلاش برای زمینه سازی ظهور بزرگ منجی زمان و آخرین حجت حق بر زمین است و آیا معنا و هدف نهضت خمینی جز این بود؟
آیا تنها ما بودیم که رزمنده اسلام محسوب می شدیم یا هر آنکس که در طول تاریخ برای برقراری کلمه توحید و توحید کلمه در این کره خاکی قیام کرده و بپا خیزد مصداق این کلام است؟
آیا این نصرت و پیروزی را جز از یاری حضرت حق داریم؟
"خداى متعال در مقابل این ملت به وعده‌ى خود وفا کرد. خداى متعال وعده کرده است که اگر با ایمان، در میدان سعى و مجاهدت قدم بردارید، به شما کمک خواهد کرد و به شما نصرت خواهد داد: «ان ینصرکم اللَّه فلا غالب لکم»؛ وقتى خدا به شما کمک برساند و شما را نصرت کند، هیچ قدرتى نمیتواند بر شما غلبه کند. این وعده‌ى الهى است؛ این وعده را ملت ما و جوانان امروز ما در مقابل چشم دارند مى‌بینند."
نکند سختی های راه باعث دلسردی مان شود و راه و هدف را گم کرده باشیم!
نکند مصداق مردمانی شویم که اربابمان، سالار شهیدان فرمودند : "مردم بنده دنیا هستند ، دین را بر زبان می دارند چندانکه زندگانی خود را بدان سر و سامان دادند"
باید با تمام توان راهی را که شروع کرده ایم ادامه دهیم، چشم به آینده داشته باشیم و یقین بدانیم که وعده الهی حق است ...
"وقتى مادر حضرت موسى، موسى را به آب مى‌انداخت، خداوند متعال دو وعده به او داد. فرمود: «انّا رادّوه الیک و جاعلوه من المرسلین»؛ او را به تو برمیگردانیم و او را پیامبر مرسل خودمان قرار میدهیم. به فاصله‌ى کوتاهى بچه به مادر برگشت. خداوند میفرماید: «فرددناه الى امّه کى تقرّ عینها و لا تحزن و لتعلم انّ وعد اللَّه حقّ»؛ بچه را به مادر برگرداندیم تا مادر یقین کند که وعده‌ى ما وعده‌ى درستى است. ما دو وعده داده بودیم، این اوّلى‌اش؛ پس اى مادر موسى! بدان که وعده‌ى دومى هم حق است: او پیغمبر مرسلى است که خواهد آمد و بساط فرعون را به هم خواهد ریخت. خداى متعال بخشى از وعده را نقد در اختیار مادر موسى گذاشت تا به آن وعده‌ى نسیه یقین کند.
بخشى که خداى متعال به صورت نقد در اختیار ملت ایران قرار داده، خیلى بیشتر از اینهاست. کى تصور میکرد جوانان فلسطینى جرأت کنند به نام اسلام متشکل شوند، به نام اسلام شعار بدهند، به نام اسلام به نیروهاى غاصبِ ظالمِ بى‌رحمِ صهیونیست حمله کنند؟ این اتفاق افتاده. در دو هفته‌ى گذشته، در «یوم‌النکبة» جوانها مرزهاى اسرائیل را براى اولْ‌بار بعد از گذشت شصت سال شکستند. اینها همان «و لتعلم انّ وعد اللَّه حقّ» است. این دارد نشان میدهد که بدانید وعده‌ى الهى که فرمود: «لیظهره على الدّین کلّه»(4) - خداى متعال این دین را، این رسالت را بر همه‌ى فرآورده‌هاى فکرى و دینى عالم پیروز خواهد کرد - درست است. خدا دارد این وعده‌هاى نقد را تحقق میبخشد؛ فقط شرطش این است که من و شما که در این راه سربازان پیشروِ این حرکت در دوران معاصر بودیم، قدممان را سست نکنیم، حواسمان جاى دیگر نرود."
نباید از پا بنشینیم و اکنون که این نهال نوپا به آبیاری خون شهدای راه اسلام، از شهدای دفاع مقدس ما تا شهدای دیگر کشورها در حال تنومند شدن است با سستی و کم کاری مان، با غرق شدن در دنیا و مافیها، ما نیز چون مسلمانان صدر اسلام شویم که همین که حضرت رسول چهره در خاک فروکشیدند در کمتر از نیم قرن به عادت های سلف و جاهلیت خود بازگشتند و راه تن آسایی و تن پروری در پیش گرفتند!
اکنون که نصرت الهی به یاریمان آمده باید همان وظیفه دیرین را به نحو احسن انجام دهیم، با ایمان و عقیده راه آغازین را ادامه داده و گوش به فرمان ولی امرمان باشیم :
"در این حرکت عظیم شتابان به سمت جلو، که خداى متعال هم دارد بشائر پیروزى را پى‌درپى در مقابل چشم ما قرار میدهد، باید کسى پا سست نکند.
جوانان عزیز من! شما جزو برگزیدگان این حرکت پیشرو هستید؛ خودتان را آماده کنید. شما احتیاج به دانش دارید، فرا بگیرید؛ احتیاج به تهذیب نفس دارید، به آن بپردازید. اگر ما خودمان را تهذیب نکنیم، جلوه‌هاى فریبنده‌ى مادى دنیا ما را مشغول خواهد کرد. وقتى در بین یک راه، روندگان این راه فراموش کنند هدفشان چیست، قهوه‌خانه‌ى سر راه آنها را به خودشان مشغول کند، یادشان برود کجا میرفتند، خطر بزرگى آنها را تهدید خواهد کرد. مراقب باشید؛ علم، تهذیب نفس، تجربه، و در محیط نظامى، انضباط. انضباطِ برخاسته‌ى از انگیزه‌هاى معنوى، یقیناً تأثیر آن از انضباطهاى مقرراتى و صورى بسیار بیشتر خواهد بود."
:: و لینصرن الله من نصره ...
___________________________________________
پ.ن : نقل قول ها از بیانات مقام معظم رهبری (مد ظله العالی) در دانشگاه افسری امام حسین است. مورخ 10/3/1390
