پيام

محب عليعليه السلام
90/8/9

+ سلسله ي موي دوست حلقه ي دام بلاست // هرکه در اين حلقه نيست،فارغ ازين ماجراست // گر بزنندم به تيغ در نظرش بي دريغ // ديدن او يک نظر صد چو منش خون بهاست // گربرود جان ما در طلب وصل دوست // حيف نباشد که دوست دوست تر از جان ماست

كويرسبز 91/6/26

دعوي عشاق را شرع نخواهد بيان // گونه زردش دليل، ناله‌ي زارش گواست // مايه پرهيزگار، قوت صبرست و عقل // عقل گرفتار عشق، صبر زبون هواست // دلشده‌ي پاي بند، گردن جان در کمند // زهره گفتار نِه، کاين چه سبب وان چراست

مالک ملک وجود، حاکم رد و قبول // هر چه کند جور نيست، ور تو بنالي جفاست // تيغ برآر از نيام، زهر برافکن به جام // کز قِبَل ما قبول، وز طرف ما رضاست // گر بنوازي به لطف، ور بگدازي به قهر // حکم تو بر من روان، زجر تو بر من رواست

هر که به جور رقيب، يا به جفاي حبيب // عهد فرامش کند، مدعي بي‌وفاست // سعدي از اخلاق دوست هر چه برآيد نکوست // گو همه دشنام گو، کز لب شيرين دعاست

اسد الله الغالب...