پيام
...نگاه بيدار...
90/4/6
محب علي*عليه السلام*
جانباز قصه ما ابتدا تصور مي کند تشابه اسمي است، اما در نهايت نمي تواند جلوي کنجکاوي اش را بگيرد و از خانم پرستار مي پرسد: آيا با پائولو مالديني ستاره شهر تيم آ.ث. ميلان نسبتي دارد؟ و خانم پرستار در پاسخ مي گويد: پائولو برادر من است! جانباز ايراني در حالي که بسيار خوشحال شده بود از خانم پرستار خواهش مي کند که اگر ممکن است عکسي به يادگار بياورد و خانم پرستار هم قول مي دهد تا برايش تهيه کند،
محب علي*عليه السلام*
اما جالب ترين بخش داستان ما صبح روز بعد اتفاق مي افتد.
هنگامي که جانباز هموطن ما از خواب بيدار مي شود کنار تخت بيمارستان خود پائولو مالديني بزرگ را مي بيند که با يک دسته گل به انتظار بيدار شدن او نشسته است و ... باقي اش را ديگر حدس بزنيد!
محب علي*عليه السلام*
راستي هيچ مي دانيد پائولو مالديني اسطوره ميلان از شهر ميلان واقع در شمال غربي ايتاليا، شهر رم واقع در مرکز کشور ايتاليا که فاصله اي حدود ششصد کيلومتري دارد آمده تا از يک جانباز جنگي ايراني که خواستار عکس يادگاري اوست عيادت کند؟ آيا فوتباليست ايراني را سراغ داريد که چنين مسافتي را براي به دست آوردن دل يک جانباز، معلول، بچه يتيم، بيمار و ... بپيمايد؟
محب علي*عليه السلام*
اصلا اهل فوتبال نيستم ولي اينجاست که بايد يادآوري کرد "السابقون السابقون اولئک المقربون" (پرانتز نوشت : منظورم اين نيست که مالديني مقربه يا مقرب نيست، منظورم يادآوري ي توصيه قرآني بود) يا علي
...نگاه بيدار...
خيلي جالب بود