پيام
*ابرار*
90/2/4
محب علي*عليه السلام*
منافقين سوار بر تانک ها و نفربرهاي تا دندون مسلح، درحالي که وانمود کردند جزو انقلابيون هستند، وارد شهرها شدند و هنگامي که مردم به استقبال شون اومدند، همه رو به رگبار بستند و تعداد زيادي زن و بچه رو به خاک و خون کشيدند.
محب علي*عليه السلام*
اون هم کجا، جايي که اصلا کشور خودشون نبود. درحالي که مشغول خيانت به کشودر و هم وطناي خودشون بودند، به آنهايي که حالا منافقين خاک شون رو غصب کرده بودند هم رحم نکردند. خب اين از خصلت هاي بارز منافقه.
محب علي*عليه السلام*
يکي از قديمياي منافقين داشت لحظات مثلا شهادت يکي از رفقاش رو به نام اکبر با آب و تاب تعريف مي کرد:
- توي درگيري يه گلوله خورد توي سينهي اکبر. بغلش کردم تا ببرمش توي آمبولانس. همين طور که توي بغل من داشت آخرين نفس هاشو مي کشيد، مدام فرياد مىزد "يا مريم مقدس".
محب علي*عليه السلام*
خيلي جالب شد. اسمش اکبر بود ولي لحظات جون دادنش فرياد مي زد "يا مريم مقدس". فکر کردم حتما مسيحي بوده و حضرت مريم (س) را صدا مىزده. ولي ادامه تعريف هم رزم منافقش ماجرا رو جالب تر کرد. اون گفت:
- اکبر فرياد مىزد "يا مريم مقدس" و خواهر "مريم رجوي" رو صدا مىزد ...
محب علي*عليه السلام*
واويلا. منافقي که ادعاي مسلماني و مثلا شيعگي هم داشت، در لحظهي جون دادن، به جاي شهادتين و الله اکبر، فرياد مىزند "يا مريم مقدس" و مريم رجوي رو صدا مىزند و جان به شيطان تقديم مىکند!