سلام. در توضيح نظر قبل بايد بگويم كه به اين علت خود را گمنام معرفي كردم، چون ديدم كه شهداي گمنام، با گمنام شدنشان، ياد امام حسين عليه السلام را در قلبها زنده مي كنند، وقتي بالاي مزار آنها مي روي به ياد امام حسين و فرزندان و يارانش مي افتي، چون اگر بخواهي به يادشان اشك بريزي به خاطر راهشان بايد اشك بريزي و آن راه امام حسين عليه السلام است. وگرنه معصومين عليهم السلام با كوچكترين اشاره اي حاجات متوسلين به خودشان را برآورده مي كنند، مثلا يكي از زائران محترم امام رضا عليه السلام با نگاه به گنبد حرم مطهر آن حضرت و توسل از راه دور شفاي مريضش را گرفته بود، خداوند متعال به بركت نور پر فروغشان همه مريضها را شفا دهد.
